Hobby różne, kwadratowe i podłużne

W budowie: Czołg KW-1, Zwiezda 3624, 1:35

Syn od pewnego czasu robi model czołgu KW-1 rosyjskiej firmy Zwiezda, 3624, w skali 1:35. 

Czołg KW-1, Zwiezda 3624, 1:35

Czołg KW-1, Zwiezda 3624, 1:35

Set nie był drogi, daliśmy tylko 17 EUR. Zrobiony całkiem przyzwoicie, nie ma żadnych problemów z pasowaniem części, wieża oczywiście obracana, działo i karabiny maszynowe ruchome, włazy się otwierają. Wnętrza nie ma za wiele - jest silnik i kilka elementów wyposażenia wieży, ale ich brak nie zrobiłby różnicy - i tak ich prawie nie widać. Do zestawu dołączone są giętkie gąsienice z tworzywa w kolorze srebrnym i znacznie bardziej realistyczne, stałe gąsienice z polistyrenu. Te stałe składają się z kilku odcinków prostych i pojedynczych ogniw do sklejenia na łukach.

Czołg KW-1, Zwiezda 3624, 1:35

Czołg KW-1, Zwiezda 3624, 1:35

To pierwszy nasz model, przy którym użyliśmy aerografu. Na razie, do jednolitych powierzchni, w tym zastosowaniu ten tani sprzęt sprawuje się lepiej, niż się spodziewałem. Jak dotąd używamy Revellowych Aquacolorów rozcieńczanych skażonym etanolem. Wychodzi bardzo ładna, równomierna, matowa powłoka.

Czołg KW-1, Zwiezda 3624, 1:35

Czołg KW-1, Zwiezda 3624, 1:35

Syn postanowił zrobić czołg cokolwiek używany, według rad z książek. Kupiliśmy w OBI-m farbę olejną artystyczną w kolorze English Red - jak przeczytałem, jej pigmentem jest tlenek żelaza, czyli dokładnie to, o co chodzi. Wziąłem trochę tej farby i dość mocno rozcieńczyłem Terpentinersatzem (jak on się właściwie nazywa po polsku? Rozcieńczalnik do farb olejnych?), tak po prostu, jak zwykle, wykałaczką na kawałku folii aluminiowej.  Wydała mi się jeszcze za gęsta, więc wziąłem tylko trochę z niej i rozcieńczyłem znowu (jakbym jeszcze potrząsał, to byłby to roztwór homeopatyczny c2 🙂 ). Teraz pod względem płynności wydała mi się OK, rozlewała się jak trzeba. Syn naniósł pędzelkiem, po chwili schnięcia starł nadmiar chusteczką ligninową i był bardzo zadowolony z efektu. Ale po pół godzinie mu przeszło - rdza w szczelinach była co prawda jak żywa, ale trochę za dużo jej, jakby nowy czołg został polany wodą morską, postał z miesiąc, a potem został umyty.

Syn się trochę podłamał, ale ja nie poddaję się tak łatwo. Rozcieńczyłem mocno ten zielony, jakim był pomalowany cały model, ustawiłem dość delikatny strumień powietrza z niewielką ilością farby, żeby tylko trochę mglił i przytłumiliśmy tym nadmiarową rdzę. Efekt utlenionego lakieru był przy tym taki dobry i nienachalny, że zrobiliśmy tak całość, nieco nierównomiernie.

Czołg KW-1, Zwiezda 3624, 1:35

Czołg KW-1, Zwiezda 3624, 1:35

Wnioski:

  • Pistolet i kompresor na początek więcej niż OK.
  • Z efektami zużycia łatwo przesadzić. W książkach, czasopismach i sieci widuję zdjęcia bajerancko wyglądających modeli zrobionych na bardzo zużyte, ale wiele z nich z realizmem nie ma nic wspólnego. Oko mówi "Świetne, ale bajer", inżynierska głowa "Nie ma takiego klimatu na Ziemi, który potrafiłby zrobić coś takiego z malowaną stalą rdzewną".
  • Farba olejna z pigmentem z tlenków żelaza jest idealna do robienia śladów rdzy w szczelinach, ale musi być do tego bardzo rozcieńczona. I mean BAAAARDZO!
  • Fajny, nieprzesadny efekt starego lakieru matowego można uzyskać pryskając delikatną warstwę mgły w tym samym kolorze, co ten pod spodem. Nie będzie hiperrealistyczny megabajer, tylko właśnie realistycznie.

O realizmie mógłbym długo. W warunkach bojowych czołg nie przeżywa tylu lat, żeby lakier mu całkiem zbielał i porobiły wżery od rdzy w pancerzu. A jeszcze od czasu do czasu się go przemalowuje na inne maskowanie (na przykład zima/lato) - no i kiedy ten lakier ma się tak zestarzeć? W warunkach pokoju czołg potrafi dociągnąć i do jakichś 20 lat, a nawet więcej, no ale tu się go przecież maluje prawie tak często jak trawę w koszarach. Pamiętam jeszcze stojące tu i ówdzie jako pomniki T-34 - żaden z nich, mimo słabej konserwacji, nie osiągnął takiego koloru i takiej ilości rdzy jak wiele modeli ma. Nawet na widywanych w sieci zdjęciach czołgów stojących od wojny gdzieś w tajdze albo na stepie lakier nie jest mocno zbielały. Więc z washingiem byłbym ostrożny. Tak samo z rdzą - jeżeli nie robimy modelu rozbitego czołgu po 20 latach w wilgotnym klimacie, to z rdzą też nie należy przesadzać.

Chociaż to właściwie podstawowa decyzja: Czy robimy modele bajeranckie, czy realistyczne. Dla mnie w modelarstwie redukcyjnym chodzi o realizm a nadmierne postarzanie uważam za wynaturzenie, ale dopuszczam myśl że nie wszyscy tak mają.

Czołg KW-1, Zwiezda 3624, 1:35

Czołg KW-1, Zwiezda 3624, 1:35

Wróćmy do tego KW-1. Syn ma w planie jeszcze naniesienie jakiegoś kamuflażu, jeszcze się zastanawia jaki, i zrobienie znaków taktycznych. Jak będzie całkiem skończone to znowu zrobię notkę.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Tagi: , , ,

Kategorie:modele plastikowe, w budowie

Skomentuj

W budowie: Wostok, VEB Plasticart, 1:25

Jak już pisałem na moim drugim blogu, nabyłem niedawno drogą kupna na eBayu NRD-owski set - statek kosmiczny Wostok, w skali 1:25.

VEB Plasticart - statek kosmiczny Wostok - pudełko

VEB Plasticart - statek kosmiczny Wostok - pudełko

Dawno, dawno temu miałem taki model, byłem jeszcze za mały żeby go skleić - robił go ojciec. Model wylądował na śmietniku przy okazji przeprowadzki w roku 1977. Dziś Wostoka można mieć od Revella (00024), ale porównałem jego instrukcję z instrukcją Plasticartową i stwierdziłem, że set NRD-owski ma dużo lepiej zrobione wnętrze. Więc go kupiłem.

Set składa się - jak to sety Plasticartu - z części z białego i srebrnego plastiku (w innych bywały jeszcze z czarnego, zazwyczaj koła).

 

VEB Plasticart - statek kosmiczny Wostok

VEB Plasticart - statek kosmiczny Wostok

Ten który kupiłem, był już zaczęty, niektóre części sklejone i rozklejone znowu. Został nawet oryginalny klej.

VEB Plasticart - statek kosmiczny Wostok - klej

VEB Plasticart - statek kosmiczny Wostok - klej

Set obejrzany po latach nie robi dobrego wrażenia. Części są spasowane bardzo słabo i trzeba będzie strasznie szpachlować. Porównałem części ze zdjęciami oryginału i pod tym względem nie jest jakoś bardzo źle. Zwłaszcza wnętrze kabiny jest oddane bardzo dobrze.

Wostok, VEB Plasticart, 1:25

Wostok, VEB Plasticart, 1:25

 

Wostok, VEB Plasticart, 1:25

Wostok, VEB Plasticart, 1:25

Tu oryginał. Widziałem kiedyś oryginał na własne oczy (nie jedynkę, ale któryś z następnych) w Technoseum Mannheim, ale nie dali robić zdjęć. Kapsuła Wostoka jest spora i ma dużo miejsca w środku, bez porównania z takim na przykład Sojuzem (stał obok), który ma taki sam rozmiar maksymalny, ale nie jest kulą - czyli jest mniejszy - i wchodzą do niego nawet trzy osoby.

Wnętrze statku komicznego Wostok

Wnętrze statku komicznego Wostok Autor: Mark Wade Źródło: astronautix.com

 

Wnętrze statku kosmicznego Wostok

Wnętrze statku komicznego Wostok Autor: Mark Wade Źródło: astronautix.com

Zewnętrzne instalacje ujdą, ale dadzą się jeszcze poprawić. Największy problem jest z twarzą Gagarina - jest paskudnie szeroka i nie da się wiele z nią zrobić. 

Wostok, VEB Plasticart, 1:25

Wostok, VEB Plasticart, 1:25

Chociaż mam pomysł: Odetnę twarz po bokach, zostawiając połączenie na środku i zagnę boki do środka hełmu.A może w ogóle wytnę twarz i na gorąco zagnę ją na jakiejś kulce - zrobi się regularna głowa, a nie księżyc w pełni. Potem osadzę ją w środku hełmu i dorobię szybkę wizjera. A powinno wyglądać tak:

Jurij Gagarin Źródło: Gdzieś z sieci

Jurij Gagarin Źródło: Gdzieś z sieci

 

Skafander Gagarina replika i oryginał

Skafander Gagarina replika i oryginał

 

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Tagi: , ,

Kategorie:modele plastikowe, w budowie

2 komentarze

W budowie: Canadair CL-415, Heller 71271, 1:72

I ten set pochodzi z bazaru, parę lat przeleżał w piwnicy. Jest to Canadair CL-415, Heller 71271 w skali 1:72.

Canadair CL-415, Heller 71271, 1:72

Canadair CL-415, Heller 71271, 1:72

Prawie ten sam samolot obejrzeliśmy sobie w muzeum w Sinsheimie, tam mają starszą wersję, CL-215, różniącą się głównie silnikami. Ta starsza wersja ma tłokowe, gwiazdowe, nowa turbośmigłowe. Do samolotu można wejść.

Canadair CL-215 w muzeum w Sinsheimie

Canadair CL-215 w muzeum w Sinsheimie

Samolot jest ogólnie interesujący, ale malowanie trudne. Problemem są łączenia kolorów. Kolory są błyszczące - dlatego maluję sprayem, granice kolorów ładnie okleiłem taśmą, ale nie przewidziałem że te nity będą takim problemem. No i taśma przez nie nie przylegała dobrze i farba wlazła pod nią. Muszę polakierować skrzydła jeszcze raz na żółto, ale teraz pod taśmę dam jeszcze ColorStop żeby farba nie podciekła.

Canadair CL-415, Heller 71271, 1:72

Canadair CL-415, Heller 71271, 1:72

Przyznam, że się trochę zniechęciłem, stąd model na razie leży. A jeszcze trudniejszy będzie kadłub - granica czerwonego nie idzie ani po krawędzi kadłuba, ani po prostej

Koncepcja nasza jest taka, że zrobimy go ze schowanym podwoziem. W zasadzie producent setu tego nie przewidział i trochę trzeba będzie pokombinować, ale powinno się udać. I tak nie mamy wyjścia, bo - jak to często - zapomnieliśmy włożyć obciążnik przed zamknięciem kadłuba. A zresztą również z włożeniem obciążnika byłby problem, bo miało być tam aż 20 g, a na to jest mało miejsca. Czy oni chcą żeby tam wkładać zubożony uran, albo wręcz osm? A tak w ogóle to nawet zwykły ołów trudno już kupić, teraz wszędzie gdzie się da (albo i nie da) się go zastępuje innymi materiałami. W sklepie budowlanym znalazłem ołów tylko w postaci sznurkowych obciążników do firanek.

Canadair CL-415, Heller 71271, 1:72

Canadair CL-415, Heller 71271, 1:72

Co do samego setu - może być, chociaż mocno przypomina mi sety NRD-owskie, firmy VEB Plasticart: Duże części, mocno wystające nity, tworzywo w kolorze docelowym (tutaj: żółte), dużo naklejek. Powiedzmy, że nie jest to arcydzieło wierności pierwowzorowi (zdaje się że wzięli po prostu część form od CL-215, parę elementów silnika gwiazdowego zostaje niewykorzystanych) , ale model całkiem oryginalny.

Canadair CL-415, Heller 71271, 1:72

Canadair CL-415, Heller 71271, 1:72 - elementy od Cl-215

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Tagi: , , ,

Kategorie:modele plastikowe, w budowie

Skomentuj

Airbrush (2): First blood

W tytule oczywiście trochę przesadzam, ale dobrze brzmi 🙂

Syn w szkole, na Kunstcie (czyli Zajęciach Plastycznych) miał zrobić makietę z kartonu, wybrał sobie jako temat lotnisko. No i zrobił, oczywiście to żadne modelarstwo, ale parę pomysłów niezłych. Jego plan był taki, że pomalujemy tą makietę airbrushem dla zdobycia pierwszych doświadczeń.

Plan dobry, nabyłem więc farbki, wodne oczywiście, żeby nie martwić się o czyszczenie sprzętu. Wybrałem zwykłe, akwarelowe w tubkach. Zaczęliśmy się bawić w malowanie.

Makieta

Makieta

 

Makieta

Makieta

 

Pasy startowe miały wyglądać na zużyte i łatane, te plamy i pozacierane napisy są zamierzone.

Oto pierwsze wnioski:

  • Kompresor może być. Nie jest on jednak całkiem bezproblemowy - przede wszystkim jest słabo zwymiarowany termicznie. Nie znalazłem w instrukcji jego rodzaju pracy, według mnie powinno być jakieś S3 40% (Dla nieelektryków: praca przerywana, czas cyklu 10 minut, 4 minuty pracy, 6 przerwy). Przy dłuższej pracy mocno się grzeje, i mniej chodzi tu o głowicę, a bardziej o silnik.
  • Drugi problem to jego wydajność - przy wysokich poborach powietrza trochę nie nadąża. Ale należy przy tym uwzględnić, że taka makieta to bardzo duże powierzchnie i długo się je obrabia. Myślę, że przy normalnych modelach problem będzie znacznie mniejszy.
  • Pistolet single action wymaga naprawdę rzadkiej farby, inaczej nie chce jej pociągnąć. Ale jak już pociągnie, to do dużych powierzchni jest całkiem dobry.
  • Pistolet double action działa lepiej, niż sugerowała to całkiem najpierwsza próba z lekko zabarwioną wodą. Plamkę robi kilkumilimetrową w normalnej odległości, można zejść niżej, i to jeszcze nie była najmniejsza dysza. Z pewnością nie jest to super duper profi sprzęt, ale do zdobywania doświadczenia całkiem w porządku.
  • W zestawie jest trójnik, żeby podłączyć oba pistolety naraz, ale brakuje jednej redukcji żeby to się w ogóle mogło udać. W dodatku gwint trójnika jest trochę zbyt krótki i jak nakręcić na niego redukcję to uszczelka nie dochodzi jeszcze do głosu. Ech, typowe problemiki taniego sprzętu kompletowanego od różnych producentów.

Podsumowanie: Na pewno za pewien czas trzeba będzie kupić wszystko nowe, lepsze, ale myślę że to był dobry wybór. Z tym tu da się już coś podziałać, nawet jak coś się zepsuje (na przykład przy czyszczeniu) to nie będzie wielka szkoda, a całość ma niezerową wartość odsprzedaży. Czyli: jest dobrze.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Tagi:

Kategorie:techniki i narzędzia

Komentarze: (1)

Nie tak dawno: TPz 1 Fuchs A4, Revell 03114, 1:72

Kolejny set z bazaru, za parę euro. Ten wygląda niepozornie, skala tylko 1:72, ale tak naprawdę to jest świetny. Revell ma raczej słabe pojazdy wojskowe w 1:35, ale te w 1:72 (przynajmniej niektóre z nich) są bardzo dobre.

TPz 1 Fuchs A4, Revell 03114, 1:72

TPz 1 Fuchs A4, Revell 03114, 1:72

Ten - TPz 1 Fuchs A4, Revell 03114 - ma 148 części (!), bardzo wiele szczegółów i cztery (z sześciu) skręcane koła połączone całym systemem dźwigienek.

TPz 1 Fuchs A4, Revell 03114, 1:72

TPz 1 Fuchs A4, Revell 03114, 1:72

Zrobienie żeby to działało to zegarmistrzowska robota, bez żadnej przesady. Na tyle trudne, że syn po kilkunastu próbach dał sobie spokój i skleił to wszystko po prostu z kołami, w pozycji skręconej - żeby fajnie wyglądało. Model ma również podnoszone opancerzenie szyby przedniej - syn na podstawie zdjęć z sieci dorobił pojazdowi wnętrze, i co nieco je widać.

TPz 1 Fuchs A4, Revell 03114, 1:72

TPz 1 Fuchs A4, Revell 03114, 1:72

 

TPz 1 Fuchs A4, Revell 03114, 1:72

TPz 1 Fuchs A4, Revell 03114, 1:72

 

TPz 1 Fuchs A4, Revell 03114, 1:72

TPz 1 Fuchs A4, Revell 03114, 1:72

Set bardzo polecam, nie jest drogi, a dużo zabawy i piękny model może z niego być. Już jest bardzo szczegółowy (najbardziej zawieszenie i układ jezdny) a jeszcze można sporo podpimpować (na przykład bez dużego trudu można by zrobić otwierane drzwi). 

TPz 1 Fuchs A4, Revell 03114, 1:72

TPz 1 Fuchs A4, Revell 03114, 1:72

Jeszcze oryginał:

TPz 1 Fuchs A4

TPz 1 Fuchs A4

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Tagi: , ,

Kategorie:modele plastikowe, skończone

Skomentuj

Nie tak dawno: Zündapp KS750, Tamiya 35023, 1:35

Ten set kupiliśmy w Muzeum Luftwaffe Berlin-Gatow. Stała tam szafka, w której leżało trochę różnych starych setów za rozsądne ceny, w tym NRD-owskie z Plasticartu, czechosłowackie z Kovozavodów Prostejov, jakieś vakuformy (między innymi Jak-23 którego kiedyś miałem, ale nie skończyłem). itp. Między nimi i ten - wojenne motocykle niemieckie Zündapp KS750 i BMW R75, Tamiya 35023, 1:35. Set ten jest dostępny nadal, ale znacznie drożej niż te 10 EUR które za niego daliśmy.

Zestaw do sklejania Tamiya - Zündapp KS750, BMW R75

Zestaw do sklejania Tamiya - Zündapp KS750, BMW R75

W muzeum można też było kupić modele już zrobione, w cenach od 6 do 25 EUR, te droższe zrobione bardzo ładnie. No ale co to za atrakcja dla modelarza...

Zündapp KS750, Tamiya 35023, 1:35

Zündapp KS750, Tamiya 35023, 1:35

Syn wypatrzył jeszcze, że czeska firma Eduard robi części fototrawione do tego setu. Kosztowała ta przyjemność pod 25 EUR z przesyłką, ale warto.

Zündapp KS750, Tamiya 35023, 1:35

Zündapp KS750, Tamiya 35023, 1:35

Set zawiera dwa bardzo dokładnie odrobione motocykle razem z figurkami kierowców. Do setu dołączona była kartka wyjaśniająca dlaczego wszystkie swastyki na pudełku, w instrukcji i na naklejkach są zamalowane.

Zündapp KS750, Tamiya 35023, 1:35

Zündapp KS750, Tamiya 35023, 1:35

Ten set jest świetny, a z częściami fototrawionymi to w ogóle pełny odjazd. Syn zrobił na razie Zündappa, ze trzy tygodnie to mu zajęło i wynik jest rewelacyjny. BMW zostawił na później.

Zündapp KS750, Tamiya 35023, 1:35

Zündapp KS750, Tamiya 35023, 1:35

Set - klasa, bardzo polecam, i koniecznie z tymi częściami metalowymi.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Tagi: , ,

Kategorie:modele plastikowe, skończone

Skomentuj

Klej światłoutwardzalny Bondic

Notkę tę umieściłem pewien czas temu na moim drugim blogu, ale tutaj pasuje ona o wiele lepiej. Notkę rozszerzyłem o nowe doświadczenia.

Już dłuższy czas temu zobaczyłem reklamę nowego kleju. Spodobało mi się, filmiki reklamowe u producenta robiły wrażenie, ale wyłączność na ten produkt ma sieć sklepów budowlanych Bauhaus. Akurat nie mam żadnego takiego po drodze. Dopiero ostatnio potrzebowałem coś z tej sieci, to przy okazji kupiłem. Nie jest to tanie (20 EUR).

Rzecz nazywa się Bondic i jest to klej ŚWIATŁOUTWARDZALNY! Z grubsza taki, jak materiał na plomby u dentysty.

Sprzedawane jest to jako zestaw w szpanerskim, blaszanym pudełku. Pudełko zawiera tubkę kleju, oprawkę żeby się dobrze trzymało, LED-ową lampkę UV do utwardzania, rodzaj pilniczka do przygotowywania powierzchni i parę jednorazowych szmatek do odtłuszczania. Zestaw taki kosztuje 19,95 EUR (dość drogo), ale każdy z elementów można dokupić osobno. Zapasowa tubka kleju kosztuje 7,95 EUR, latareczka 3,95 EUR i w zasadzie te dwa elementy wystarczają do działania.

Klej światłoutwardzalny Bondic

Klej światłoutwardzalny Bondic

Spróbowałem - i to rzeczywiście jest to takie zarąbiste jak na reklamie. Nanosimy klej w żądane miejsce, świecimy chwilę latareczką i po kilku sekundach trzyma. I to nieźle. Spoina jest całkowicie przezroczysta. Skleiłem od razu parę rzeczy które od dawna czekały na naprawę, szczególnie dobre jest to do klejenia części których nie ma jak przycisnąć albo podtrzymać. Nawet szybkowiążące kleje epoksydowe wiążą zbyt długo żeby przytrzymywać przez ten czas element ręką - tutaj kilka sekund i już. Można też użyć go jako przytrzymywaczki przy klejeniu innym klejem - smarujemy tym innym, przykładamy, ustalamy położenie części tym światłoutwardzalnym i niech sobie schnie/utwardza się.

Dalsza praktyka wykazała, że klej ten bardzo dobrze klei się do papieru - oczywiście w rachubę wchodzą tylko spoiny widoczne albo na przykład przezroczysta osłona kabiny. Czyli do modelarstwa papierowego się nadaje. 

W modelarstwie plastikowym klej ten świetnie się nadaje do elementów przezroczystych i chromowanych - wiąże szybko nie ruszając powierzchni. Bo ze specjalistycznym klejem Revella (Revell 39606 Contacta Liquid Special) mam raczej złe doświadczenia - ciągnie się strasznie, trzyma słabo i zanim się całkiem utwardzi mijają dni.

Klej światłoutwardzalny Bondic

Klej światłoutwardzalny Bondic

Ma to tylko jedną wadę - klej utwardza się tylko tam, gdzie pada na niego światło z LED-a, więc sklejanie jest możliwe tylko gdy klej jest na wierzchu, albo przynajmniej jeden ze sklejanych materiałów przepuszcza UV.

Ale ogólnie to polecam.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Tagi:

Kategorie:techniki i narzędzia

Skomentuj

„Mały Modelarz” wiecznie żywy – Jak-23

Z dawnych czasów zostało mi ze trzydzieści numerów "Małego Modelarza", głównie z przełomu lat 70-tych i 80-tych ubiegłego wieku. Syn, po już parunastu modelach plastikowych w robieniu których uczestniczył albo zrobił je sam, postanowił spróbować innych technik. Przejrzeliśmy co mamy do dyspozycji i na początek wybraliśmy coś prostego - Jaka 23. Miałem i prostsze - na przykład latarnię morską w Rozewiu, ale to nuda. Syn szczególnie zapalił się do czołgów, no ale to za trudne na start.

Jak-23, Mały Modelarz 6/1982

Jak-23, Mały Modelarz 6/1982

Zwracam uwagę, że ten numer Małego Modelarza jest z września, a jest szósty. Był akurat stan wojenny, pierwsze trzy numery w tym roku się nie ukazały, ale było to jednak pismo wydawane przez Ligę Obrony Kraju blisko związaną z wojskiem. Stąd pismo i tak zaczęło ukazywać bardzo szybko.

Nauczyłem syna jak robić modele papierowe, przy tym sam musiałem poszukać na przykład jakie kleje są tu i teraz dostępne. Najlepszy okazał się oczywiście klej do skóry, podobny do niegdysiejszego Butaprenu (Uhu Schuh & Leder). Kupiłem inny klej do skóry, taki przeźroczysty (Pattex Special Leder), licząc że będzie kleił papier równie dobrze jak ten brązowy, a nie będzie miał jego największej wady - czyli koloru. Niestety ta próba nie była udana, ten przezroczysty nie klei tak dobrze.

Natomiast rewelacyjny okazał się w tym zastosowaniu klej światłoutwardzalny "Bondic". Bardzo dobrze klei papier, jest przezroczysty i wiąże niemal natychmiastowo jak poświecić na niego tym LEDem na UV. Nie bardzo sobie wyobrażam, jak udałoby się nam przykleić kabinę przy użyciu normalnych klejów schnących pół godziny. Nawet szybkowiążącym epoksydowym byłby problem. Oczywiście "Bondic" jest drogi i nadaje się tylko do spoin widocznych, ale polecam.

Jak-23, Mały Modelarz 6/1982

Jak-23, Mały Modelarz 6/1982

Model nie jest oczywiście perfekcyjny - kadłub jest nieco skrzywiony w osi podłużnej a stateczniki trochę zwichrowane, ale jak na pierwszy raz syna bardzo dobry.

Jak-23, Mały Modelarz 6/1982

Jak-23, Mały Modelarz 6/1982

Papier zżółkł cokolwiek przez te ponad 30 lat, a kolor druku od razu  nie był specjalny, ale w tym przypadku nie wygląda to źle - nie trzeba już postarzać modelu 😆 . Syn chciał go poszpachlowac i pomalować, ale w tym przypadku mu to odradziłem. To tylko pierwsza próba, a pomalowanie zakryje rysunek łączeń poszycia i nitów - trzeba je będzie narysować i to nie wyjdzie dobrze. Co innego będzie przy przy czołgu.

 

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Tagi: , ,

Kategorie:modele papierowe, skończone

Skomentuj

Nie tak dawno: Bell AB 212/UH-1N, Revell 04654, 1:72

Ten model syn zrobił prawie sam, znowu ja tylko sprayowałem (nie chcę żeby syn wdychał za dużo tych rozpuszczalników).  Jest to Bell AB 212/UH-1N, Revell 04654, w skali 1:72. Syn dostał go od wujka pod choinkę.

Instrukcja proponuje malowanie wojskowe albo jaskrawo pomarańczowe malowanie jednostki ratownictwa. Zdecydowaliśmy się na ten pomarańcz, bo kolorowy, efektowny i oryginalny.

Bell AB 212/UH-1N, Revell 04654, 1:72

Bell AB 212/UH-1N, Revell 04654, 1:72

Model wygląda bardzo dobrze, chociaż w Niemczech ten kolor kojarzy się ze śmieciarką 😆

Bell AB 212/UH-1N, Revell 04654, 1:72

Bell AB 212/UH-1N, Revell 04654, 1:72

Set polecam, bez zarzutu, dokładne wnętrze, można zrobić otwarte drzwi boczne. Chociaż jednak jeden problem jest - instrukcja nie mówi nic o włożeniu obciążenia do kadłuba, zresztą nie za bardzo jest na to miejsce - i skutek jest taki, że śmigłowiec nie stoi jak należy, tylko staje dęba.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Tagi: , ,

Kategorie:modele plastikowe, skończone

Komentarze: (1)

Nie tak dawno: Fokker Dr.I „Manfred von Richthofen”, Revell 04744, 1:28

I znowu set z bazaru. Ten jest ładny, ma bardzo dokładne wnętrze kabiny, obracający się silnik rotacyjny i trzy figurki - Richthofena (palącego papierosa  🙂 ) i dwóch mechaników. W tej skali można by się zabawić w poprawianie i całkiem łatwo zrobić ruchome stery i lotki, a nawet poprowadzić działające linki do drążka i pedałów. Chyba gdzieś w sieci widziałem ofertę na ślicznie odrobione, metalowe karabiny maszynowe tego typu i w tej skali...

Ale i bez tego model jest ładny, a figurki dodatkowo go ożywiają. Niestety robiąc zdjęcie nie zwróciłem uwagi, że Richthofen się przewrócił. Powiedzmy że pijany.

Fokker Dr.I „Manfred von Richthofen”, Revell 04744, 1:28

Fokker Dr.I „Manfred von Richthofen”, Revell 04744, 1:28

Syn zaczął już wykorzystywać techniki opisane w książkach, tutaj widać jak ładnie wyszło mu drewno na śmigle. Ja tak nie umiem.

Fokker Dr.I „Manfred von Richthofen”, Revell 04744, 1:28

Fokker Dr.I „Manfred von Richthofen”, Revell 04744, 1:28

Jedno co synowi trochę się nie udało, to symetryczne przyklejenie podwozia - płaty w postawionym modelu nie są całkiem poziomo. Ale to nic. Tu zdjęcie zrobione przez syna, z trzeźwym Richthofenem.

Fokker Dr.I „Manfred von Richthofen”, Revell 04744, 1:28

Fokker Dr.I „Manfred von Richthofen”, Revell 04744, 1:28

A set polecam, ładny, szczegółowy i świetnie nadający się do poprawiania (czy jest jakieś polskie słowo na "Supern"?)

I jeszcze zdjęcie oryginału (chociaż w innym malowaniu) zrobione w Muzeum Luftwaffe Berlin-Gatow

Militärhistorisches Museum Flugplatz Berlin-Gatow - Fokker Dr.1

Militärhistorisches Museum Flugplatz Berlin-Gatow - Fokker Dr.1

 

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Tagi: , ,

Kategorie:modele plastikowe, skończone

2 komentarze