Syn od pewnego czasu robi model czołgu KW-1 rosyjskiej firmy Zwiezda, 3624, w skali 1:35.
Set nie był drogi, daliśmy tylko 17 EUR. Zrobiony całkiem przyzwoicie, nie ma żadnych problemów z pasowaniem części, wieża oczywiście obracana, działo i karabiny maszynowe ruchome, włazy się otwierają. Wnętrza nie ma za wiele - jest silnik i kilka elementów wyposażenia wieży, ale ich brak nie zrobiłby różnicy - i tak ich prawie nie widać. Do zestawu dołączone są giętkie gąsienice z tworzywa w kolorze srebrnym i znacznie bardziej realistyczne, stałe gąsienice z polistyrenu. Te stałe składają się z kilku odcinków prostych i pojedynczych ogniw do sklejenia na łukach.
To pierwszy nasz model, przy którym użyliśmy aerografu. Na razie, do jednolitych powierzchni, w tym zastosowaniu ten tani sprzęt sprawuje się lepiej, niż się spodziewałem. Jak dotąd używamy Revellowych Aquacolorów rozcieńczanych skażonym etanolem. Wychodzi bardzo ładna, równomierna, matowa powłoka.
Syn postanowił zrobić czołg cokolwiek używany, według rad z książek. Kupiliśmy w OBI-m farbę olejną artystyczną w kolorze English Red - jak przeczytałem, jej pigmentem jest tlenek żelaza, czyli dokładnie to, o co chodzi. Wziąłem trochę tej farby i dość mocno rozcieńczyłem Terpentinersatzem (jak on się właściwie nazywa po polsku? Rozcieńczalnik do farb olejnych?), tak po prostu, jak zwykle, wykałaczką na kawałku folii aluminiowej. Wydała mi się jeszcze za gęsta, więc wziąłem tylko trochę z niej i rozcieńczyłem znowu (jakbym jeszcze potrząsał, to byłby to roztwór homeopatyczny c2 🙂 ). Teraz pod względem płynności wydała mi się OK, rozlewała się jak trzeba. Syn naniósł pędzelkiem, po chwili schnięcia starł nadmiar chusteczką ligninową i był bardzo zadowolony z efektu. Ale po pół godzinie mu przeszło - rdza w szczelinach była co prawda jak żywa, ale trochę za dużo jej, jakby nowy czołg został polany wodą morską, postał z miesiąc, a potem został umyty.
Syn się trochę podłamał, ale ja nie poddaję się tak łatwo. Rozcieńczyłem mocno ten zielony, jakim był pomalowany cały model, ustawiłem dość delikatny strumień powietrza z niewielką ilością farby, żeby tylko trochę mglił i przytłumiliśmy tym nadmiarową rdzę. Efekt utlenionego lakieru był przy tym taki dobry i nienachalny, że zrobiliśmy tak całość, nieco nierównomiernie.
Wnioski:
-
Pistolet i kompresor na początek więcej niż OK.
- Z efektami zużycia łatwo przesadzić. W książkach, czasopismach i sieci widuję zdjęcia bajerancko wyglądających modeli zrobionych na bardzo zużyte, ale wiele z nich z realizmem nie ma nic wspólnego. Oko mówi "Świetne, ale bajer", inżynierska głowa "Nie ma takiego klimatu na Ziemi, który potrafiłby zrobić coś takiego z malowaną stalą rdzewną".
- Farba olejna z pigmentem z tlenków żelaza jest idealna do robienia śladów rdzy w szczelinach, ale musi być do tego bardzo rozcieńczona. I mean BAAAARDZO!
- Fajny, nieprzesadny efekt starego lakieru matowego można uzyskać pryskając delikatną warstwę mgły w tym samym kolorze, co ten pod spodem. Nie będzie hiperrealistyczny megabajer, tylko właśnie realistycznie.
O realizmie mógłbym długo. W warunkach bojowych czołg nie przeżywa tylu lat, żeby lakier mu całkiem zbielał i porobiły wżery od rdzy w pancerzu. A jeszcze od czasu do czasu się go przemalowuje na inne maskowanie (na przykład zima/lato) - no i kiedy ten lakier ma się tak zestarzeć? W warunkach pokoju czołg potrafi dociągnąć i do jakichś 20 lat, a nawet więcej, no ale tu się go przecież maluje prawie tak często jak trawę w koszarach. Pamiętam jeszcze stojące tu i ówdzie jako pomniki T-34 - żaden z nich, mimo słabej konserwacji, nie osiągnął takiego koloru i takiej ilości rdzy jak wiele modeli ma. Nawet na widywanych w sieci zdjęciach czołgów stojących od wojny gdzieś w tajdze albo na stepie lakier nie jest mocno zbielały. Więc z washingiem byłbym ostrożny. Tak samo z rdzą - jeżeli nie robimy modelu rozbitego czołgu po 20 latach w wilgotnym klimacie, to z rdzą też nie należy przesadzać.
Chociaż to właściwie podstawowa decyzja: Czy robimy modele bajeranckie, czy realistyczne. Dla mnie w modelarstwie redukcyjnym chodzi o realizm a nadmierne postarzanie uważam za wynaturzenie, ale dopuszczam myśl że nie wszyscy tak mają.
Wróćmy do tego KW-1. Syn ma w planie jeszcze naniesienie jakiegoś kamuflażu, jeszcze się zastanawia jaki, i zrobienie znaków taktycznych. Jak będzie całkiem skończone to znowu zrobię notkę.